De blauwe bes is middentijds rijpend (half juli tot half augustus) met een grote opbrengst. Grote, mooie, stevige, lichtblauwe vruchten met een goede smaak. Weinig vatbaar voor taksterfte en wintervorst. Dit bessenras kan zonder problemen na zelfbestuiving vruchten geven. Een goede kruisbestuiving met een ander ras geeft echter dikkere en meer vruchten. De blauwe bes (Vaccinium corymbosum) is een plant uit de heifamilie (Ericaceae). Het is een vruchtdragende struik met een hoogte van 1,5-2,5 m. Ten onrechte wordt de blauwe bes vaak aangeduid als bosbes. De bosbes (Vaccinium myrtillus) is echter een andere soort. Het blad verkleurt in de herfst naar vuurrood. De blauwe bes bloeit in trossen met een groot verschil in bloei tussen de eerste en laatste bloem in de tros. De bloem is witcrème tot roze van kleur. De bloei is in de eerste helft van mei. Door deze vroege bloei kan er nachtvorstschade optreden. Hoewel de blauwe bes zichzelf bestuift, leidt kruisbestuiving tot meer en grotere vruchten. De bessen zijn niet heel erg aantrekkelijk voor vogels, maar soms kan het afdekken van de planten toch nodig zijn. Het belangrijkste bij een bosbes is de grondsoort.
Waar Vaccinium Bleucrop (Blauwe bes) te planten
Zoals de naam al zegt houdt de plant van bosgronden, de grond moet dus goed zuur en doorlatend zijn. Anders zal de plant weinig vrucht geven of zelfs dood gaan. U kunt uw grond wel verbeteren met bijvoorbeeld tuinturf, naaldtakkenmulch en/of koffiedik. Deze zorgt voor een betere doorlating, en een hogere zuurtegraad (= een lagere ph-waarde). Plant ze op een onderlinge afstand van minimaal 1 meter, 1,25 is beter.
Verzorging van Vaccinium Bleucrop (Blauwe bes)
Deze plant is geheel zelfbestuivend en heeft bijna geen verzorging nodig.